what I am.

Η' αλλιως "τι γινεται οταν νομιζεις οτι αγγιζεις τα ορια της ψυχοπαθειας επειδη σκεφτεσαι υπερβολικα πολυ"

Κανεις pause το μυαλο σου κι αρχιζεις και σκεφτεσαι ομορφα και βρισκεις τον εαυτο σου. Βρισκεις πινελα, βιβλια, χρωματιστα τραγουδια, λιγο μπαλετο, βολτες με μηχανες, λευκα φουστανια και bloody orange κραγιον. Κακοψημενα αλλα πεντανοστιμα brownies, βαρια λογοτεχνια, γαλλικη κουλτουρα και σκισμενα all star. Boλτες σε παραλιες, live σε ροκ στεκια, ανυπαρκτους φιλους και μια δηθεν καλη φωνη. Μακαρονια με κοκκινη σαλτσα, θεατρικες παραστασεις και ανθρωπους που ξερεις πως παντα θα σ' αγαπανε ακομη κι αν εσυ εισαι πολυ χαζη για να το νιωσεις την δεδομενη στιγμη.

"Εισαι απιστευτη" λεει...